Silnik indukcyjny synchronizowany jest to normalny pierścieniowy silnik asynchroniczny. Jego synchronizowanie stosuje się wówczas, gdy chcemy poprawić współczynnik mocy zakładu przemysłowego. Uzwojenie stojana zasilane jest trójfazowym prądem zmiennym, a uzwojenie wirnika — prądem stałym. Rozruch takiego silnika przeprowadzamy tak jak silnika asynchronicznego. Po dokonaniu rozruchu, gdy silnik ma znamionową prędkość obrotową asynchroniczną, przełączamy przełącznikiem 2 uzwojenie wirnika do sieci prądu stałego. Powstaje dodatkowy moment zwany momentem wpadu i silnik przechodzi na pracę silnika synchronicznego. Przełącznik 2 często jest automatyczny i działa również w przypadku, gdy silnik wypadnie z synchronizmu na skutek przeciążenia. Pierścienie silnika zostają wtedy automatycznie odłączane od źródła prądu stałego i następnie zwierane, dzięki czemu silnik przechodzi na pracę asynchroniczną.