Silniki indukcyjne ze zwartą fazą pomocniczą są silnikami klatkowymi, mającymi w typowym wykonaniu zamiast uzwojenia rozłożonego w żłobkach stojana — uzwojenie skupione umieszczone na wydatnych biegunach. Najczęściej silniki te wykonuje się jako dwubiegunowe i czterobiegunowe. W celu otrzymania momentu rozruchowego każdy biegun dzieli się na dwie części; jedna z mich jest objęta zwartym pierścieniem, odgrywającym rolę fazy pomocniczej i powodującym powstawanie przy rozruchu eliptycznego' pola wirującego. Ze względu na swą budowę silnik ten nosi jeszcze inne nazwy, jak np. silnik z biegunem dzielonym, silnik zwarto-biegunowy lub silnik z biegunem ekranowany m. Dla uzyskania lepszych właściwości rozruchowych silnika często stosuje się konstrukcję, w której bieguny połączone są ze sobą bocznikami magnetycznymi bądź stanowiącymi jedną całość z biegunami, bądź wstawianymi po umieszczeniu cewek na biegunach.